Kochani, dzisiaj obiecany wideo przepis na zrobienie sera paneer. Pisałam o nim już kiedyś i serdecznie was zapraszam na ten wpis, jeden z pierwszych moich wpisów a co za tym idzie bez fotki jeszcze.


Powiem tak, dla mnie paneer to odkrycie życia! OOOOOO nieee, zdecydowanie nie wyolbrzymiam. Paneer to jest jeden z najgenialniejszych serów jaki jest. Zapytacie dlaczego... oto kilka powodów (jak dla mnie najważniejszych):

* Nie ma w nim absolutnie żadych dodatków, jest jak czysta kartka papieru, czeka żeby zapisac na niej swoją historię,

* Robiąc go samodzielnie w domu (co wam polecam bo jest to banalnie proste, wideo poniżej) można już na tym etapie stworzyć coś cudownego, wystarczy dać ponieść się wyobraźni i dodać np. grubo mielony pieprz, płatki chilli, ziarna kminu, ziarna gorczycy, zioła prowansalskie, oregano... kurka no co wam tylko wyobraźnia podpowiada!

* Ser ten ze względu na swoją strukturę idealnie nadaje się do gotowania, nie rozpada się. Można go śmiało dodać do wszelkiego rodzaju sosów, grilować, zapiekać, smażyć.

* Zrobienie go samodzielnie w domu, ma jakiś taki wymiar prawie jakby się człowiek cofał w czasie... (przynajmniej ja sie tak czuję). Jakaś taka dzika satysfakcja mnie ogarnia za każdym razem gdy go robię.

* Ciężko dostać dobry paneer w sklepach w Polsce, w niektórych miejscowościach graniczy to z cudem,

* najważnejszy... KOCHAM GO! :)

Jak już obejrzycie wideo i sami się przekonacie jak banalne jest zrobienie tego sera, polecam wam kilka przepisów co z nim dalej robić:

Paneer Makhani - wersja teściowej z groszkiem
Sag Paneer - czyli paneer ze szpinakiem
Paneer w sosie migdałowo/śmietanowym
Paneer Tikka - cudowny grilowany aromatyczny

Miałam wam napisać kilka słów o tym jak mi minął czas od ostatniego wpisu ale tyle bym musiała napisać że to nie Kim K by popsuła internet :)
Powiem tak w skrócie:
* Listopad przeleciał - prawdziwi rycerze istnieją :)
* Grudzień przeleciał - dołączyłam do SpecBabek, zwierzyłam się że mój Swiąteczny film to Rejs, moje dziecko odkryło (wraz z nim, ja oraz sąsiedzi ) że śpiew bez mikrofonu to w sumie jest bez sensu.
* Przeleciały Święta - ściga mnie policja (przez Suwałki mnie szukają, aktualnie są na etapie wzywania szanownego Tatusia w sprawie mojego domniemanego złego parkowania) zupełnie jakbym zaparkowała komendantowi jakiejs Policji w Popierdółkach Dolnych na podwórku i zablokowała mu wjazd do stodoły.
* Styczeń przeleciał - zanim przeleciał Styczeń był Sylwester - cudowny, niespodziewany, śnieżny, kominkowy, zimny, wypełniony zapachem oscypka z żurawiną, kawą o poranku, z zasapanym biegiem do kolejki na Kasprowy i letnimi oponami :)
* Luty aktualnie przelatuje... w międzyczasie przelatywania, zmieniłam nieco nastawienie do świata (szczególnie odnośnie spełniania marzeń, dkładnie w tym momencie chrzanię wszystko i zdecydowanym krokiem śmigam w kierunku szuwarów, trzciny, metalowych kontenerów morskich i dotacji unijnych...) aaaa i byłam na chwilę w Londynie w B&B u Ziuty z atrakcjami: Guys and Dolls z Ziutą i Olką oraz TKmax :) 



Z powyższego wynika, że duuuużo się dzieje i dobrze się dzieje...


 I miałam wrzucić przepis dwa dni temu, i nawet roztrąbiłam na FB że będzie, i jak zwykle jest po kilku dniach, mam nadzieję, ze wam się spodoba. Szybko się poprawiam :)
Mam fazę na czerwony ryż, początkowo wmawiałam sobie dziwną akcję pod tytułem "zjem czerwony ryż to poczuję że jem zdrowiej" ale szczerze jest mega smaczny. Bardzo lubię brązowy ryż niestety nie znalazłam brązowego basmati, więc czerwony do mnie przemówił. (zjedz mnie, mówił, zjedz!)

Tak dla uściślenia jest o niebo zdrowszy niż biały ryż tylko z gotowaniem jest deko więcej zachodu.

Zupa krem z pomidorów z imbirem i cynamonem:


składniki: 4 porcje
* 1.5 litra bulionu warzywnego (ja robię swój z marchewki, korzenia pietruszki, pora, selera, bulionetki warzywnej (tej galaretkowatej) i piramidki smaku do zupy pomidorowej z Lidla)
* 1 buteleczka przecieru pomidorowego 250ml równiez z Lidla (na FB kiedyś wspominałam o nim, jest mega i pokazuje sie tylko w tygodniu włoskim) można użyc Dawtony, tez jest całkiem dobry. 
* pieprz grubo mielony do smaku i sól
* koperek drobno posiekany, 2 łyżki stołowe
* 1 łyżka stołowa świeżo potarkowanego imbiru
* 1 laska cynamonu
* 1 łyżeczka garam masala
* 1 łyżka jogurtu naturalnego

1. Wszystkie powyższe składniki (oprócz jogurtu) połączyć w garnku i na małym ogniu gotowac co jakis czas mieszając przez około 30 min. (ohhh jak cudowny jest zapach imbiru, koperku, cynamonu i pomidorów....mniammmm).
2. Po 30 min wyłączyć i odstawić do lekkiego wystudzenia i zblendować.

Czas na RYŻ:
1/2 kubka czerwonego ryżu, zalać 1.5 kubka wody i delikatnie posolić, postawić na małym gazie i gotować ok 10-15 min, sprawdzając czy gdy cała woda wchłonie sie w ryż jest on już gotowy. Najzwyczajniej należy go spróbować, jeśli jest nadal twardy, trzeba dodać odrobine wody i dalej gotować....
Najlepszą metodą jest, ryż zalać dużą ilością wody, gotować jak makaron i odcedzić na sitku. Szkoda tylko tej wody bo w niej jest dużo smaku, dlatego warto jest się troszkę powyginać przy metodzie nr 1.

Zupka jest magia! Poważnie :) Moje dziecko pomidorową konsumuje średnio 2-3 razy w tygodniu (no fikołek jest taki pomidorowy, co zrobić) więc albo pokocham (i udziwnię) tą zupę albo kompletnie zwariuję. 

ps. jogurcik dodajemy na końcu przed podaniem do lekko ostygnietej zupki, żeby się nie zważył. 

Smacznego!! 

Diwali to jedno z najważniejszych świąt w kulturze Indii. W tym czasie domy dekorowane są lampkami i kolorowymi światełkami, a Hindusi przemierzają kraj, by składać wizyty rodzinie i obdarowywać bliskich i przyjaciół prezentami. W domach i ogrodach umieszcza się lampki oliwne, a na placach, gdzie spotykają się ludzie, widać rozbłyskujące fajerwerki. W naszym domu jest to szczególny czas, w tym roku Arianek bedzie po raz pierwszy chyba świadomie obchodził to święto. 
Zamierzamy wybrać się do Wawy, w tym roku wypada ono 11stego Listopada a w Warszawie uroczystości zaczną się we wtorek.  

W swobodnym tłumaczeniu Diwali oznacza „rząd lamp”. Święto upamiętnia szczęśliwe zakończenie legendy opisanej w Ramajanie, sanskryckim eposie sprzed 2 tysięcy lat. Ramajana opowiada historię księcia Ramy, będącego wcieleniem boga Wisznu. Po latach spędzonych na wygnaniu książę zmuszony jest stanąć do walki z demonem, który porwał jego żonę Sitę, utożsamianą z boginią Lakszmi. Rama, z pomocą swego oddanego brata oraz bohaterskiego generała Hanumana, dowodzącego zastępem małp, uwalnia wierną małżonkę i pokonuje demona – symbol zła i ciemności. Kiedy książę wraz z rodziną wraca do swego królestwa w Ajodhji, lud oświetla mu drogę lampkami, manifestując radość z jego powrotu i świętując uwolnienie świata od demona zła.

Stary dobry kotlet ziemniaczany, niby danie nudne takie bez polotu raczej, jednakże podrasować kotlecik zawsze można dobrym sosem. I chciałam nawet zrobić normalny pieczarkowy, bez bajerów i udziwnień ale wtedy nie byłabym sobą. Sosik pierwsza klasa na konkretnym bajerze, mleczko kokosowe dodaje mu takiej egzotyki, że jedząc go zastanawiałam się jak to jest możliwe, że ja wczesniej tego nie zrobiłam. Dużo u mnie dań wegetariańskich, jakoś tak się składa, że za mięsem nie tęsknię zbyt często, to chyba pozostałość bycia veggie przez 3 lata. Teraz jem mięso ale sporadycznie i powiem szczerze, że ma ono jakiś taki odświętny wymiar dla mnie. Nie posiadam dla tego faktu żadnej wyniosłej ideologii, zwyczajnie nie mam ciśnienia żeby zajadac się codziennie schabowymi czy innymi mięsnymi frykasami.
Dziecko chore, kaszel gruźlika dopadł mego syna pierworodnego i zmuszona jestem do siedzenia w domu z młodzieńcem, który niekoniecznie podziela mój entuziazm odnośnie nic nie robienia. Oficjalnie stwierdziłam, że jak czegoś nie ugotuję to oszaleję. Chciałam go zmotywować do pomocy, ba, nawet byłam skłonna dać mu mieszać w misce ale zaparł się w progu i krzyczał że on chce puszczać bańki i nie ma zmiłuj. Wymiekłam, jedną reką mieszałam w wooku cebulę a drugą trzymałam patyczek do robienia baniek...radość dziecka... bezcenna! (multitasking mamusi...poziom Mistrz) Zapraszam na przepis :)


Kotlety Ziemniaczane
Składniki: 2 osoby
7 średnich ziemniaków ugotowanych i przecisniętych przez praskę
3 łyżki stołowe mąki ziemniaczanej
1 jajko
1 łyżeczka soli
3 łyżki stołowe bułki tartej 
dodatkowo:
bułka tarta do obtaczania kotletów
olej do smażenia

Przygotowanie:

1. Powyższe składniki wymieszaj na jednolitą masę i uformuj w małe kotleciki. Obtocz każdy kotlet w bułce tartej i smaż na średnim ogniu do zrumienienia.




 

Sos pieczarkowo-kokosowy
Składniki: 2 ososby
1/2 cebuli pokrojonej w kostkę
4 duże pieczarki pokrojone w plastry
3 zielone kardamony
1/2 łyżeczki ziaren kuminu
1/2 łyżeczki proszku chilli
1/3 puszki mleka kokosowego
1/2 opakowania serka śmietankowego naturalnego (np. almette, philadelphia itp)
1 ząbek czosnku drobno posiekany
1 łyżka posiekanego szczypiorku
1 łyzka stołowa posiekanego koperku
1/2 cytryny (sok)

olej do smażenia 
zielicho do dekoracji (nie mialam kolendry więc jest bazylia, można? można haha)

Przygotowanie:

1. Na rozgrzany olej wsyp ziarna kuminu i wrzuć 3 kardamony. Gdy te zaczną się złocić dodaj cebulkę i smaż na niewielkim ogniu do zeszkelnia (ok 4min). Dodaj czosnek i pieczarki i smaż do momentu aż pieczarki nie nabiorą złocistego koloru. 

2. Dodaj proszek chilli, wymieszaj i dodaj resztę składników (mleko kokosowe, sok z cytryny, serek smietankowy i zioła). Dobrze wymieszaj sos do uzyskania kremowej konsystencji i na malutkim ogniu gotuj jakieś 3-4 min. Gotowe! Smacznego!





Oj tam, oj tam, należy się ;) po całym dniu puszczania baniek, nutella ze słoika łychą na bezczela to jedyne wyjście...